بر آنی که غم بر دل من گماری

من از غم نترسم ، بیا تا چه داری

ننالم زغم ، گر چه بسیار باشد

ولیکن بنالم ز بی غمگساری

بسوگند گفتی که خونت بریزیم

ز سوگند بگذر بقول استواری

عجب میگذارد دل پر فریبت

که زنده مرا در جهان میگذاری